Σύντομα ιστορικά στοιχεία
Πότε κατασκευάστηκε το δίκτυο ύδρευσης Θεσσαλονίκης;
Εκτελέστηκαν λοιπόν έργα πρόσβασης σε νέες πηγές νερού. Την περίοδο εκείνη κατασκευάστηκαν δεξαμενές και γεωτρήσεις στην Καλαμαριά, στη Χαριλάου, στο Ντεπώ, την Τούμπα το Καλοχώρι και σε άλλα κεντρικά σημεία της πόλης. Έως το 1939 κατασκευάστηκε εσωτερικό δίκτυο ύδρευσης που χρησιμοποιούσε χυτοσίδηρους σωλήνες.
Το 1939 συστάθηκε ο Οργανισμός Ύδρευσης Θεσσαλονίκης που εξαγόρασε την “Οθωμανική Εταιρεία Υδάτων Θεσσαλονίκης” και το 1945 μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ξεκίνησε μια τεράστια προσπάθεια βελτίωσης των εγκαταστάσεων, αφού η μεγάλη μετακίνηση πληθυσμού στη πόλη εκείνη την εποχή οδήγησε στην κατασκευή πρόχειρων και χωρίς τις απαραίτητες μελέτες δικτύων για την άμεση υδροδότηση των κατοίκων.
Αυτό δημιούργησε τεράστια προβλήματα τα οποία στη συνέχεια οδήγησαν στην εκτέλεση μεγάλων έργων υδροδότησης της πόλης το 1950.
Έτσι λοιπόν έγινε ανακαίνιση του υδραγωγείου του Καλοχωρίου το 1953, κατασκευή του κτιστού υδραγωγείου Καλοχωρίου-Δενδροποτάμου που λειτουργεί από το 1954 έως σήμερα, επέκταση του στην περιοχή της Σίνδου (1965-1974), κατασκευή υδραγωγείου στην περιοχή του Γαλλικού ποταμού και κατασκευή υδραγωγείου στην περιοχή του Αξιού (1976).
Σήμερα, οι βασικές πηγές υδροδότησης της πόλης της Θεσσαλονίκης είναι δυο:
Το υδραγωγείο της Αραβησσού που λειτουργεί από το 1978 και το υδραγωγείο στον Αλιάκμονα που αποτελεί τη δεύτερη σημαντικότερη πηγή. Η κατασκευή του υδραγωγείου στον Αλιάκμονα ξεκίνησε το 1990.
Τα υδραγωγεία στην περιοχή της Αραβησσού και του Αξιού προμηθεύουν την περιοχή της Θεσσαλονίκης με νερό, αφού αυτό υποστεί ειδική επεξεργασία στα διυλιστήρια της Σίνδου ώστε να καταστεί πόσιμο κι ασφαλές για τον πληθυσμό.
Σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης ή βλάβης, τα υδραγωγεία στην περιοχή Νάρρες, στο Καλοχώρι και στη Σίνδο λειτουργούν ως εναλλακτικές ή/και συμπληρωματικές πηγές νερού.
Αραβησσός
Η κύρια πηγή υδροδότησης της Θεσσαλονίκης εντοπίζεται στην περιοχή της Αραβησσού, στους νότιους πρόποδες του όρους Πάικο στον νομό Πέλλας.
Η φυσική “δεξαμενή” του βουνού, στην οποία καταλήγουν υπόγεια ύδατα και υδατορεύματα, παρέχει από 65.000 m3 έως 130.000 m3 ημερησίως, με τον όγκο του νερού να εξαρτάται από το ετήσιο μέγεθος των βροχοπτώσεων και χιονοπτώσεων.
Αλιάκμονας
Η δεύτερη βασική πηγή υδροδότησης της Θεσσαλονίκης είναι το φράγμα του ποταμού Αλιάκμονα στο χωριό Αγία Βαρβάρα, σε απόσταση 40 χιλιομέτρων από τις εκβολές του.
Μέσω ελεύθερης ροής 50 χιλιομέτρων, καταλήγει στον ποταμό Αξιό, κι από εκεί στο διυλιστήριο της Σίνδου.
Αφού υποστεί ειδική επεξεργασία, το πόσιμο πλέον νερό συγκεντρώνεται σε μια δεξαμενή 75.000 m3 προτού διανεμηθεί μέσω του δικτύου υδροδότησης στις δεξαμενές Διαβατών, Ευόσμου, Πολίχνης, Νεάπολης, Βλατάδων, Τούμπας, Καλαμαριάς και ΒΙΠΕ, ώστε να προμηθεύσει ολόκληρη την πόλη.
Εναλλακτικές πηγές
Καλοχώρι: Οι γεωτρήσεις στη συγκεκριμένη περιοχή δεν χρησιμοποιούνται προς το παρόν, καθώς η υδροδότηση από τις κύριες πηγές αρκεί για να καλύψει τις τρέχουσες ανάγκες.
Σίνδος: Οι 26 γεωτρήσεις της περιοχής παρέχουν 30.000 m3 νερού ημερησίως.
Αξιός: Οι 46 γεωτρήσεις της ευρύτερης περιοχής του Αξιού (Γέφυρα, Ν. Χαλκηδόνα, Ελεούσα και Άγιος Αθανάσιος) παρέχουν περίπου 70.000 m3 ημερησίως.
Νάρρες: Η εν λόγω παροχή νερού ξεκινά μέσα από την κοίτη του ποταμού Γαλλικού ποταμού και κυμαίνεται από 5.000 m3 έως 25.000 m3 την ημέρα, αλλά προς το παρόν είναι ανενεργή.
Αγία Παρασκευή: Ο υδροφορέας της περιοχής του Χορτιάτη χρησιμοποιείται συμπληρωματικά για την κάλυψη των αναγκών του συγκεκριμένου Δημοτικού Διαμερίσματος κι αποτελεί εφεδρική πηγή υδροδότησης του νοσοκομείου Γ. Παπανικολάου.
Μίκρα-Ν.Ρύσιο: Οι 6 γεωτρήσεις στην Ανατολική Θεσσαλονίκη παρέχουν 4.500 m3 νερού και συμπληρώνουν τη δεξαμενή της Καλαμαριάς, ημερησίως αλλά δεν αξιοποιούνται προς το παρόν.
Το νερό που καταλήγει στο διυλιστήριο της Θεσσαλονίκης (Εγκαταστάσεις Επεξεργασίας Νερού Θεσσαλονίκης ΕΕΝΘ) στη Βιομηχανική Περιοχή της Σίνδου δεν είναι καθαρό και πόσιμο.
Πρέπει να υποστεί ειδική επεξεργασία και χλωρίωση για να να καταστεί ασφαλές για τον πληθυσμό.
Για τον σκοπό αυτό, προστίθεται στο νερό χλώριο, το πιο οικονομικό και διαδεδομένο μέσο απολύμανσης παγκοσμίως, με τη χαρακτηριστική δυσάρεστη γεύση και οσμή του.
Όταν το σύστημα υδροδότησης υφίσταται κάποια βλάβη (όπως, για παράδειγμα, το 2018, όταν το δίκτυο ύδρευσης της Θεσσαλονίκης υπέστη τρεις φορές βλάβη μέσα σε διάστημα δύο μηνών), τότε το νερό υπερχλωριώνεται, δηλαδή, προστίθεται ποσότητα χλωρίου μεγαλύτερη της συνηθισμένης, ώστε να αναπληρωθεί η απώλειά του λόγω διαρροής.
Κατά συνέπεια, το νερό που φτάνει στις βρύσες των σπιτιών έχει ακόμα πιο δυσάρεστη γεύση και μυρωδιά, ενώ μπορεί να είναι ακόμα κι επιβλαβές για την υγεία.
Για την άμεση, οικονομική κι αποτελεσματική αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος, συστήνεται η αγορά κι εγκατάσταση ενός φίλτρου νερού, που μειώνει τις βλαβερές για τον οργανισμό ουσίες και βελτιώνει τη γεύση του.
Το δίκτυο υδροδότησης της Θεσσαλονίκης, μέσω του οποίου το νερό διανέμεται σε όλα τα σημεία της ευρύτερης περιοχής, είναι αρκετά παλιό και καταπονημένο, γεγονός που αντανακλάται τόσο στην ποιότητα του πόσιμου νερού όσο και στα συχνά προβλήματα παροχής του.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η βλάβη που υπέστη ο αγωγός νερού τον Μάρτιο του 2018, η οποία στέρησε την υδροδότηση από τους Θεσσαλονικείς για πέντε συνεχόμενες ημέρες.
Το παραπάνω γεγονός δεν αποτελεί έκπληξη, ενώ είναι πιθανό να επαναληφθεί με μεγαλύτερη συχνότητα στο εγγύς μέλλον. Ο αγωγός υδροδότησης της Αραβησσού κατασκευάστηκε πριν από 40 χρόνια σε βάθος 3 μέτρων, ενώ το μήκος του φτάνει τα 60 χιλιόμετρα, χαρακτηριστικά που καθιστούν δύσκολη τόσο τη συντήρηση όσο και την επισκευή του.
Αν ο αγωγός υποστεί κάποια βλάβη, η διαδικασία επιδιόρθωσης είναι εξαιρετικά περίπλοκη και χρονοβόρα, καθώς περιλαμβάνει αρκετά στάδια:
Κατά τη διάρκεια όλης αυτής της διαδικασίας, η παροχή νερού διακόπτεται, με δυσάρεστες συνέπειες στην καθημερινότητα των πολιτών.
Βρείτε μας παρακάτω και δείτε κριτικές για τα φίλτρα μας από τους πελάτες μας στις Google σελίδες των 3 καταστημάτων μας:
Ο Γιώργος Μαργιώλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και είναι απόφοιτος του ΑΤΕΙ Εμπορίας και Διαφήμισης. Μιλάει άριστα την αγγλική γλώσσα και (όχι τόσο άριστα) την γερμανική.
Έχει εκτελέσει καθήκοντα Project Manager στο τμήμα Μάρκετινγκ της Avery Dennison - Fastener Division στην Αγγλία. Εκεί, το βασικό του project ήταν να επαναπροωθήσει τα προϊόντα της εταιρίας σε νέες εφαρμογές ώστε να είναι πιο φιλικά προς το περιβάλλον. Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι στο Ηνωμένο Βασίλειο ο κόσμος ήταν πιο εξοικειωμένος με τα φίλτρα νερού, του γεννήθηκε η αγάπη για τα φίλτρα νερού που είναι φιλικά προς το περιβάλλον, μειώνουν τη χρήση πλαστικών εμφιαλωμένων μπουκαλιών και βελτιώνουν την ποιότητα ζωής των ανθρώπων.
Από το 2008 και μετά, έχει δημοσιεύσει πάνω από 300 άρθρα μοναδικού εκπαιδευτικού και ενημερωτικού περιεχομένου πάνω στα φίλτρα νερού και τις νέες τεχνολογίες επεξεργασίας νερού.
Κατά καιρούς, πανεπιστήμια και διδακτορικοί φοιτητές ζητούν να χρησιμοποιήσουν τα άρθρα του Γιώργου Μαργιώλου στις εργασίες τους λόγω της ποιότητας και μοναδικότητας τους.